W języku angielskim pewne czasowniki, tj. te które dotyczą czynności niezależnych od woli nie występują w czasach Continuous a jedynie w czasach Simple. Można wyróżnić kilka grup takich czasowników:

• Czasowniki wyrażające czynności zmysłów: see*, hear, notice, smell*, taste*, look*(wyglądać), feel* (czuć w dotyku).
• Wyrażające czynności umysłu i komunikacji: know, understand, recognize, believe, realize, remember, forget, see (=understand), assume, expect (= think), suppose oraz agree, disagree, deny, mean, promise, surprise, satisfy.
• Wyrażające uczucia, czy też nastawienie emocjonalne: like, love, hate, detest, admire, adore, respect, appreciate itp. oraz think* (uważać, sądzić), (don’t) mind, wish, want, need.
• Oznaczające ¹posiadanie, ²zawartość, ³odniesienie oraz czasownik “być”: (1) have*, possess, own, belong, (2) contain, hold* (mieścić), consist , (3) concern, depend, involve, matter; be, seem, appear (= seem). Zatem nie mówimy: I’m understanding, tylko I understand. She’s not knowing, lecz She doesn’t know

mimo, że wypowiedzi dotyczą bieżącej chwili.

* Niektóre z wyżej wymienionych czasowników są używane w czasie ciągłym (Continuous), jeśli oznaczają czynność zależną  od woli, np.

smell – wąchać (ale nie w znaczeniach: pachnieć i czuć zapach)

taste – próbować w smaku (ale nie w znaczeniu: smakować np. gorzko)

see (sb home) – odprowadzić (kogoś do domu)

look – patrzeć

feel – badać dotykowo

have (breakfast, a bath) – jeść; brać (kąpiel)

think – rozmyślać, zastanawiać się

be – PASSIVE VOICE

Przykład:

I smell cigarette smoke. Czuję …

This cream smells nice. … pachnie …

ale: Why are you smelling this shirt? … wąchasz …?

Pamiętajmy, że zasada ta dotyczy wszystkich czasów Continuous a także o tym, że jeśli czasownik może występować w czasie Continuous, to od danej sytuacji zależy, czy będzie w tym czasie, czy w czasie Simple.

I go to school. Chodzę ….

I’m going to school. Idę (teraz) ….

Jak ustalić czy czasownik jest zależny od woli?

Porównajmy czasowniki sit (siedzieć) i like (lubić).

Jeśli chcę, mogę np. posiedzieć przez 5 minut, potem wstać, a potem znów usiąść. Czy można lubić kogoś lub coś np. pizzę przez 5 minut, potem ot tak przestać lubić i za chwilę znów lubić? Nie można.

Czy można wiedzieć (know), że stolicą Polski jest Warszawa i na 15 minut przestać wiedzieć (jakby samemu “wyłączyć wiedzę”). Nie można. Oczywiście można zapomnieć (forget) i przypomnieć sobie (remember, recall, recollect), ale to nie dzieje się “na życzenie”.

Podobnie jest w przypadku niektórych *czasowników zmysłów, np.

hear (słyszeć) i listen (słuchać). Gdy mówię, że coś słyszę to oznacza, że dżwięki (np. z ulicy) dochodzą do moich uszu, ale nie kieruję mojej uwagi na te dźwięki. Natomiast gdy czegoś/kogoś słucham, to celowo kieruję swoją uwagę na słowa, muzykę, itp.

*Odwiedź też zakładkę Verbs of Senses , w której omówione są czasowniki zmysłów .

Ćwiczenie 1

• Nadaj odpowiedni czas “Present” czasownikowi w nawiasie.
• What are you doing? I _______________ the cheese to check if it hasn’t gone bad. (smell)
• He ________________ about getting married. (think)
• I’m not coming back alone. Adam ______________ me home. (see)
• What ______ you ______________ about our new manager? (think)
• She usually _______________ breakfast at 8.00. (have)

Opracowanie: Marek Czekaj