W języku angielskim pewne czasowniki, tj. te które dotyczą czynności niezależnych od woli nie występują w czasach Continuous a jedynie w czasach Simple. Można wyróżnić kilka grup takich czasowników:
- Czasowniki wyrażające czynności zmysłów: see*, hear, notice, smell*, taste*, look*(wyglądać), feel* (czuć w dotyku).
- Wyrażające czynności umysłu i komunikacji: know, understand, recognize, believe, realize, remember, forget, see (=understand), assume, expect (= think), suppose oraz agree, disagree, deny, mean, promise, surprise, satisfy.
- Wyrażające uczucia, czy też nastawienie emocjonalne: like, love, hate, detest, admire, adore, respect, appreciate itp. oraz think* (uważać, sądzić), (don’t) mind, wish, want, need.
- Oznaczające 1posiadanie, 2zawartość, 3odniesienie oraz czasownik “być”: (1) have*, possess, own, belong, (2) contain, hold* (mieścić), consist , (3) concern, depend, involve, matter; be, seem, appear (= seem). Zatem nie mówimy: I’m understanding, tylko I understand. She’s not knowing, lecz She doesn’t know
mimo, że wypowiedzi dotyczą bieżącej chwili.
* Niektóre z wyżej wymienionych czasowników są używane w czasie ciągłym (Continuous), jeśli oznaczają czynność zależną od woli, np.
smell – wąchać (ale nie w znaczeniach: pachnieć i czuć zapach)
taste – próbować w smaku (ale nie w znaczeniu: smakować np. gorzko)
see (sb home) – odprowadzić (kogoś do domu)
look – patrzeć
feel – badać dotykowo
have (breakfast, a bath) – jeść; brać (kąpiel)
think – rozmyślać, zastanawiać się
be – PASSIVE VOICE
Przykład:
I smell cigarette smoke. Czuję …
This cream smells nice. … pachnie …
ale: Why are you smelling this shirt? … wąchasz …?
Pamiętajmy, że zasada ta dotyczy wszystkich czasów Continuous a także o tym, że jeśli czasownik może występować w czasie Continuous, to od danej sytuacji zależy, czy będzie w tym czasie, czy w czasie Simple.
I go to school. Chodzę ….
I’m going to school. Idę (teraz) ….
Jak ustalić czy czasownik jest zależny od woli?
Porównajmy czasowniki sit (siedzieć) i like (lubić).
Jeśli chcę, mogę np. posiedzieć przez 5 minut, potem wstać, a potem znów usiąść. Czy można lubić kogoś lub coś np. pizzę przez 5 minut, potem ot tak przestać lubić i za chwilę znów lubić? Nie można.
Czy można wiedzieć (know), że stolicą Polski jest Warszawa i na 15 minut przestać wiedzieć (jakby samemu “wyłączyć wiedzę”). Nie można. Oczywiście można zapomnieć (forget) i przypomnieć sobie (remember, recall, recollect), ale to nie dzieje się “na życzenie”.
Podobnie jest w przypadku niektórych *czasowników zmysłów, np.
hear (słyszeć) i listen (słuchać). Gdy mówię, że coś słyszę to oznacza, że dżwięki (np. z ulicy) dochodzą do moich uszu, ale nie kieruję mojej uwagi na te dźwięki. Natomiast gdy czegoś/kogoś słucham, to celowo kieruję swoją uwagę na słowa, muzykę, itp.
*Odwiedź też zakładkę Verbs of Senses , w której omówione są czasowniki zmysłów .
Ćwiczenie 1
- Nadaj odpowiedni czas “Present” czasownikowi w nawiasie.
- What are you doing? I _______________ the cheese to check if it hasn’t gone bad. (smell)
- He ________________ about getting married. (think)
- I’m not coming back alone. Adam ______________ me home. (see)
- What ______ you ______________ about our new manager? (think)
- She usually _______________ breakfast at 8.00. (have)
Opracowanie: Marek Czekaj
